Galapagos/ Spaanse cursus

Na enkele dagen samen in Quito doorgebracht te hebben, is vrijdagmorgen 8 juni een bijzondere dag;  na ruim 8 maanden dag en nacht bij elkaar geweest te zijn en lief en leed gedeeld te hebben, scheiden onze wegen zich. Rogier vliegt met Aerogal naar de Galapagos eilanden en Petra blijft in Quito achter om Spaans te leren. Gezien het feit dat we op Australië en Nieuw Zeeland al meerdere dag-excursies op het water gedaan hebben, waarbij Petra de vissen gevoerd heeft, lijkt het ons niet verstandig dat Petra opnieuw  haar zeebenen uittest. Het afscheid valt ons zwaar en we zien elkaar pas weer over 2 weken. Twee weken waarin we ook nog eens niet in staat zijn om op welke manier dan ook met elkaar te communiceren. De Galapagos eilanden liggen namelijk in de Grote Oceaan ca 1.000 km van het vasteland verwijderd en Rogier zit de hele tijd op een boot zonder internet.

 De Galapagos eilanden zijn miljoenen tot honderdduizenden jaren geleden ontstaan door diverse vulkaanuitbarstingen. De laatste uitbarsting dateert van 2009 op Isabela Island, hetgeen dicht bij een zogenaamde vulkanische hotspot gelegen is. In een gebied zo groot als 8.000 km² liggen de ca  10 belangrijkste en meest bezochte  eilanden, waarvan 
Espanola de oudste is en Fernandina de jongste (500.000 jaar). De eilandengroep  schuift ieder jaar ca 30 cm op vanwege het feit dat het op de tektonische Nazcaplaat ligt, die onder een andere plaat verdwijnt. Naarmate een eiland verder verwijderd raakt van de hotspot, is er minder vulkanische activiteit en verdwijnt het eiland uiteindelijk weer onder water. Gelukkig zal dat proces nog duizenden jaren duren en ontstaan er ook weer nieuwe eilanden. De Galapagos eilanden zijn met name beroemd geworden nadat Charles Darwin daar in 1835 geweest is en zijn bekende evolutie theorie op basis van o.a. dit bezoek geschreven heeft.

De enige manier om de verschillende eilanden echt te bezoeken is met een cruise. Ik heb gekozen voor de Encantada, vanwege het feit dat het een kleine boot is (12 passagiers) en een zeilschip is. De boot is ca 21 meter lang en heeft 6 man personeel aan boord, alsmede een professionele gids (Juan). Door Fernando, de kok, worden wij, de passagiers, 3 x per dag enorm verwend met goed, smaakvol eten en ruime porties. Tevens krijgen we zowel 's ochtends alsmede 's middags nog een lekkere snack. Ik eet mijn buik dan ook iedere dag meer dan vol, maar dat is gezien het volle dagelijkse programma ook noodzakelijk.

De dag begint doorgaans om 7 uur met het ontbijt, waarna we rond 8 uur per Dingy op een van de eilanden worden afgezet voor een wandeling. Deze wandelingen variëren in lengte van 600 meter tot maximaal 2 km, maar doordat er zoveel te zien valt, zijn we meestal minimaal 2 uur kwijt. Daarna is het tijd om het onderwaterleven te bekijken en wordt er ca een uur gesnorkeld op uiteenlopende plekken (vanaf het strand, vanaf de Dingy of onder een hoog boven je uit torende rots met 100 meter water onder je). Om 12 uur staat de lunch (warm eten) klaar en hebben we tot ca half 3 tijd voor ons zelf. In de middag staat er vervolgens nog een wandeling op een andere plek of een ander eiland gepland en duiken we wederom het water in. Een gemiddelde dag wordt rond half 7 afgesloten met een 3 gangen diner en een briefing wat we de volgende dag gaan doen en gaan zien. Tenslotte wordt uiteindelijk het anker gehesen en varen we naar het volgende eiland.

Slapen doe je in een Cabin van ongeveer 2 m², maar wel met je eigen private bathroom (van nog eens 1,5 m²). Ik heb het geluk dat ik de eerste 10 dagen geen roommate heb en pas de laatste 5 dagen mijn Cabin moet delen. Overigens komt er van echt slapen niet altijd even veel terecht, want we varen meestal 's nachts naar het volgende eiland en af en toe is de zee zodanig ruw dat je je echt schrap moet zetten om niet uit je stapelbed te vallen. Mede dankzij de (Mareol)pillen word ik niet zeeziek en slaag ik er altijd wel in een paar uur te slapen; vaak echter pas als we midden in de nacht op de plaats van bestemming aankomen en we in rustiger vaarwater beland zijn.

De eilanden zijn niet alleen qua landschap erg verschillend van elkaar (het ene moment loop je op zwart lava, dan weer op een white sand beach, dat weer afgewisseld wordt door een mangrovebos), maar ook wat betreft de diersoorten die je tegenkomt. Sommige dieren komen maar op 1 eiland voor. Welke dieren ben ik zoal tegengekomen: marine- en land Iguanas in verschillende kleuren, Blue footed, red footed en Nazca  Boobies, heel veel zeeleeuwen, land- en zeeschildpadden, pinguïns, haaien, roggen, verschillende tropische vissen, Albatrossen, Fregatvogels, pelikanen, flamingo's, flightless Cormorant, krabben en vele andere vogels. 

Het meest geweldige is dat de dieren van de Galapagos totaal niet bang zijn voor de mens en zich helemaal niets van je aantrekken, waardoor je dus heel dichtbij kunt komen. Met name de zeeleeuwen zijn erg nieuwsgierig en komen onder water tijdens het snorkelen graag met je spelen. Ook zeeschildpadden heb ik onder water van heel dichtbij gezien; dat geeft echt een magisch gevoel. Tijdens mijn 15 daagse cruise heb ik alle eilanden bezocht. Mijn favoriete eilanden: Genovesa en Espanola; favoriete dieren: Blue footed Boobie, albatros en zeeleeuwen (en eigenlijk ook wel de Iguanas; zo lelijk, dat ze ook weer mooi worden).

Ik kan iedereen aanbevelen om met de Encantada de Galapagos eilanden te bezoeken. De crew doet erg haar best om het je naar de zin te maken, het eten is heerlijk en de gids, Juan, is een fantastische vent, die zelfs na 32 jaar gids zijn, iedere dag weer super enthousiast is en enorm veel over de eilanden en haar dieren weet te vertellen. Ik heb, ook mede dankzij de leuke mensen aan boord, een fantastische 2 weken gehad en heb de eilanden als een waar paradijs op aarde beleefd. Desondanks ging 22 juni de vlag uit toen ik Petra, terug in Quito, weer in mijn armen kon sluiten!


En terwijl Rogier heerlijk aan het genieten was op de Galapagos eilanden, heb ik lopen zwoegen om Spaans te leren. Deze twee weken had ik op een school in Quito les van 08.30 tot 13.00 uur, daarna natuurlijk stapels huiswerk en 's avonds ook nog Spaans praten met Maria en Ramiro van mijn gastgezin. Gelukkig heeft het zijn vruchten afgeworpen en is mijn Spaans nu bijna vloeiend (:

Natuurlijk heb ik ook voor de nodige ontspanning gezorgd en ben ik in het weekend naar Otavalo geweest, een 400 jaar oude Inca-markt. Daar vond ik met name het gedeelte waar de beesten werden verhandeld erg apart. Zo kan je er een puppy voor 1 dollar kopen of een hamster... voor op de BBQ.

Samen met Manuel, mijn Duitse schoolmaatje, heb ik de wedstrijd Duitsland-Nederland gekeken. Aan mijn aanmoediging heeft het in ieder geval niet gelegen dat we verloren hebben...

Ook ben ik naar Quilotoa geweest een prachtig kratermeer op 3900 meter hoogte en dat heb ik gemerkt toen we van het meer weer naar boven liepen...

En toen waren de twee weken alweer voorbij en kon ik mijn lieve Rogier ophalen van het vliegveld. Heerlijk om weer bij hem te zijn!